ചില ചിന്തകൾ

സ്വതവേ സാഞ്ചാരപ്രിയനായ ഞാൻ ഈയടുത്തായി ഒരു വരി വായിക്കാനിടയാവുകയുണ്ടായി.
"The world is a book and those who do not travel read only one page."
ഇതായിരുന്നു അത്. ദേഹമാസകലം ഉള്ള രോമങ്ങളെല്ലാം എണീറ്റ് നിന്ന് പോവുകയുണ്ടായി. കുറച്ച് കാലത്തെ യാത്രകൾക്കിടയിൽ നിന്ന് തോന്നിയ ഒരു ചിന്തയായിരുന്നു അത്. ലോകം എത്ര വലുതാണെന്നും നമ്മൾ എത്ര ചെറുതാണെന്നും അതിൽ എത്ര സുന്ദരമായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യാമഹാരാജ്യത്തിന്റെ 18 സംസ്ഥാനങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷം കൊണ്ട് കടന്നു പോയി. ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്ന ചൂടും അസ്ഥിതുളയ്ക്കുന്ന തണുപ്പും കടപുഴക്കുന്ന കാറ്റും പെയ്തുതകർക്കുന്ന മഴയും എല്ലാം ഇതിനിടയിൽ കണ്ടു. ഹിമവാന്റെ മഞ്ഞു പുതച്ച ഗിരിശ്രംഗങ്ങളും ഗംഗാമായിയുടെ ശാന്തസുന്ദര ഭാവങ്ങളും ഒക്കെ. യാത്ര നിങ്ങളുടെ മനസ്സിനെ വലുതാക്കുന്നു. നാം എത്ര ഭാഗ്യം ചെയ്തവർ ആണെന്നും നമുക്ക് ഇല്ലായ്മകൾ കുറവാണെന്നും മനസ്സിലാക്കിയെടുത്തു.

ഇനി ഒരു സ്വപ്നം ഉണ്ട്. എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ ഒരു യാത്ര പോകണം. ഒരു ട്രെയിനിൽ കയറി നേരെ നാഗ്പൂർ എത്തണം. അത് മാത്രമേ പ്ളാൻ ചെയ്യാൻ പാടുള്ളൂ. അവിടെ നിന്ന് തീരുമാനിക്കണം ഏത് ദിക്കിലേക്ക് പോകണം എന്ന്. ഏതാണ്ട് ഒത്ത നടുക്ക് ആണ് നാഗ്പൂർ . അവിടെ നിന്ന് അപ്പോൾ എങ്ങൊട്ട് എന്ന് തോന്നുന്നോ അങ്ങൊട്ട് കേരമ,കേറണം. കൊണാർക്കിലേക്കോ വാരാണസിയിലേക്കോ മുംബൈയുടെ തിരക്കിലെക്കോ ഗോവയുടെ അർമാദത്തിലേക്കോ അജ്മീരിലെക്കോ എന്ന് അവിടുന്ന് തീരുമാനിക്കണം.

ഭ്രാന്തൻ സ്വപ്‌നങ്ങൾ...